Napipilitan ka na ba?

Minsan dumarating sa buhay natin yung mga pagsubok na obligado tayong gawin o maisakatuparan. Kahit ayaw natin, kahit anong pilit natin, wala e, sadyang obligado lang talaga tayong gawin.

Ilang beses na bang nangawit ang mata mo kakatitig sa mga papel na dapat ay itinatrabaho mo na? Ilang beses ka na bang naghintay sa akala mong dadating pa sayo? Ilang beses ka na bang ngumiti ng sapilitan dahil ayaw mong magpahalata sa mga taong nakapaligid sa’yo na lugmok ka na? Ilang beses ka ng naglilinis ng bahay, pero sa isang iglap lang, nadumihan na naman ito? Ilang beses na? Mahirap di ba?

“Sana puwedeng alisin muna ang mata at ilagay sa bulsa para kahit pumikit sya, nakatago naman sya,  hindi ito mahuhuli ng boss.”- sabi ito ng ilan sa naging inspirasyon ko sa artikulong ito. Sana nga di ba? Sana pwedeng ganun? Kasi, minsan, antok na antok ka pa, pero, obligado kang bumangon para lang pumasok sa eskwelahan o sa opisina.

Minsan naisip ko, kung ayaw ko at napipilitan lang ako, hindi ko talaga gagawin. Pero, wala ‘eh. Sadyang unfair minsan ang mundo. Wala tayong magagawa kundi sundin ang mga bagay na minsan ay hindi tayo liligaya, na hindi tayo makikinabang.

Kung sa pag-ibig naman, kung napipilitan ka lang na mahalin siya, aba! Lubayan mo na hijo/hija. Hindi por que masaya siya sa ginagawa niya, tama na ang lahat. Minsan masama rin ang epekto talaga kapag ginagawa mo ang bagay na hindi ka nasisiyahan. Kaya, please, magpakatotoo ka. Sabi nga nila, “Mas mabuti ng masaktan sa katotohanan kesa, paniwalain sa kasinungalingan.”

Inisip mo nga ang iba, nahihirapan ka naman. Ikaw na tong nagsakripisyo, ikaw pa agrabyado. Pero, dapat ka bang kaawaan? Kasalanan mo rin kasi yan eh, di ba? Kaya may free will o kalayaan tayo, dahil may kapangyarihan tayong mamili ng alam nating makakabuti sa atin.

HINDI MASAMANG IWANAN ANG NAKASANAYAN KUNG IKAW AY NASASAKTAN. HINDI NAMAN SILA ANG MAGIGING KAWAWA, IKAW MISMO.