Maghintay. Magmatyag. Maging matalas ang mata. Malay mo nanjan lang siya sa tabi mo. O, kanina, nasalubong mo na. Aksidenteng nabangga mo siya habang nagmamadali kang sumakay ng Jeep papunta sa pupuntahan mo. Yung mga ganiyang insidenteng nakakabwisit. Ayun na e, andun na siya, pero hindi mo siya nakita. Nakakahinayang lang hindi ba?
Hindi lahat ng bagay ay mapupunta agad-agad sayo. Darating yan, sigurado ako. Sa tamang oras. Sa tamang panahon. Ngunit, paano nga kapag napagod ka na? Papaano kung sawang-sawa ka ng maghintay ng taong para sa’yo? Nakakasawa nga naman to, lalong lalo na kung sobrang atat ka na.
Oo, nga. May nakalaan para sa atin. Paano kung yung nakalaan para sa atin ay napunta na sa iba? Paano? Paano kung nagpari na o kaya naging madre? Paano kung nag-pakasal na? Paano kung bading/tibo? O kaya, patay na.
Walang kasiguraduhan. Napakagulo. Nakakatamad. Nakakasawa. Lahat ng ito ay maaari mong maramdaman kapag panay hintay lang ang ginagawa mo. Gumawa ng paraan. Wag petiks. Kung sa tingin mo nasa tamang edad ka na. Go lang! Wag padadala sa sinasabi ng iba.
IPAGLABAN ANG PUSO! IPAGLABAN ANG KARAPATAN. :D
Monday, July 4, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment